Irlandia

Jest to jeden z młodszych krajów naszego kontynentu. W 1921 roku odłączył się on od Wielkiej Brytanii. Swoim terytorium obejmuje w większości wyspę o tej samej nazwie.

Historyczną, łacińską nazwą Irlandii, nadaną przez Rzymian, była Hibernia, pochodząca od greckiego określenia Ἰουερνία (Iuernia). Spotykana jest także nazwa Ἰέρνη (Iernē). Nazwa rzymska została „przerobiona” na Hibernia ze względu na swoje podobieństwo do wyrazu łacińskiego hibernus – „zimowy”. Staroirlandzkie zapożyczenie nazwy jako īweriū / īwerion, po pewnym czasie przeistoczyło się we współczesną nazwę Éire, o czym stanowi Konstytucja Irlandii z 1937 roku. Używa się także nazwy Ireland w języku angielskim. Obie te nazwy są używane podczas podpisywania umów międzynarodowych i traktatów. Jako opisu państwa, stosuje się irlandzką nazwę Poblacht na hÉireann lub jej angielską wersję Republic of Ireland. Używanie jednej nazwy, dla określenia wyspy, jak i państwa, miało na celu podkreślenie integralności Irlandii Północnej i pozostałej części wyspy, jako jednego organizmu państwowego. Państwa stowarzyszone we Wspólnocie Narodów, włączając w to Zjednoczone Królestwo, dla określenia Irlandii jako państwa używają nazwy Éire. Podobnie w państwach europejskich, przesyłki pocztowe adresowane są do Irlandii z dodatkowym dopiskiem Éire. Według przepisów z roku 1947, w pismach urzędowych dotyczących Irlandii jako państwa, powinno stosować się nazwę Éire.

Patronem Irlandii jest św. Patryk. Biskup i apostoł, misjonarz oraz organizator życia religijnego w Irlandii. Urodził się prawdopodobnie w 385 roku, choć niektóre źrodła mówią, że mógł to być rok 389. Co do jego pochodzenia też istnieją sprzeczne informacje, mogła to być Walia lub zachodnie wybrzeże Brytanii. Był synem diakona i wnukiem kapłana. W wieku 16 lat został porwany i sprzedany do niewoli do Irlandii, gdzie pracował jako pasterz. Podczas swojego pobytu tam zajmował się sprawami wiary. Potem uciekł i popłynął na kontynent do Galii. Niedługo później przyjął święcenia kapłańskie. Gdy zamierzał wrócić do domu usłyszał we śnie nakaz, aby udać się z powrotem do Irlandii i głosić wiarę w Chrystusa. Jego praca doprowadziła do ewangelizacji Irlandii Północnej oraz wprowadzenia zorganizowanej działalności kościelnej. Jeszcze za życia zasłynął wieloma cudami, które przyczyniły się do nawrócenia Irlandczyków. Według legend przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych i uwolnił Irlandię od plagi węży. Pod koniec życia dokonał chrztu kraju. Zmarł prawdopodobnie w 461 roku. O jego życiu dowiadujemy się z jego własnych Wyznań i Listu do Korotyka.

W sztuce zachodniej Patryk również przedstawiany jest w stroju biskupim. Zazwyczaj jego atrybutem jest trzymany w dłoni shamrock – liść koniczyny białej (symbol Irlandii), którego miał, jak głosi legenda, użyć jako jedynej łodygi z trzema liśćmi do objaśnienia dogmatu Trójcy Świętej podczas swej misji chrystianizacyjnej w Irlandii. Shamrock jest noszony w klapie ubrania przez Irlandczyków na całym świecie. Został również zaadaptowany jako znak firmowy przez irlandzkie linie lotnicze Aer Lingus jak również i inne przedsiębiorstwa, chcące zaakcentować swoją irlandzką przynależność. Obecnie symbol ten jest używany bardziej w kulturze irlandzkiej, niż w sferze religijnej, jak to miało miejsce w historii Irlandii. Wizerunek koniczyny widnieje też na odznace czapek Gwardii Irlandzkiej (ang. Irish Guards cap badge), elitarnych oddziałów piechoty Armii Brytyjskiej.